De huidige geneeskunde twijfelt niet. Dementie is een ziekte van de hersenen. Hersencellen worden aangetast waardoor het denkproces van de mensen wordt vernietigd. In Wikipedia vinden we volgende definitie: “Dementie is een verzamelnaam voor aandoeningen die gekenmerkt worden door combinaties van meervoudige stoornissen in verstandelijke vermogens waaronder het geheugen, stemming en gedrag.”

Wie als mantelzorger, familielid of verpleegkundige ‘open en transparant’ met mensen met een dementiestoornis leert omgaan, ontdekt vaak dat aan dementie ook een heel andere betekenis gegeven kan worden. Dementie wordt dan beluisterd als de stem van de ziel.

Dementie tast onze hersencellen aan en onze geest trekt zich terug uit onze werkelijkheid. Maar naar welke werkelijkheid gaat ons bewustzijn dan? De geest van een persoon met een dementiestoornis houdt niet op te bestaan wanneer hersencellen worden aangetast. Integendeel. Diepere lagen komen in de nevelen van de dementie aan de oppervlakte. De ziel spreekt. Als je die werkelijkheid durft te betreden, krijgt dementie zo veel meer betekenis dan slechts het dichtslibben van hersenvaten. Deze bijzondere benadering brengt ons bij een heel nieuwe kijk op dementie.

In de voorbije maanden ontwikkelden een aantal mensen, die betrokken zijn bij het leven van personen met een dementiestoornis en die een training ‘Intuitieve Ontwikkeling of Psycho-energetica’ volgden, een alternatieve benadering voor het omgaan met dementie. Daar waar de communicatie moeilijk loopt, wordt via een subtiele empatische beweging een intens ‘contact’ ontwikkeld met de persoon met een dementiestoornis. Uit de opgedane ervaring blijkt hoe ze niet alleen de gestoorde communicatie konden ontstoren en begrijpen. Ook het gedrag van de persoon met een dementiestoornis zelf veranderde merkwaardigerwijs.

In het hierna volgende verhaal geven we een voorbeeld uit de praktijk. We gebruiken fictieve namen.

Lea woont nog thuis met haar man Chris. Bij Lea werd drie jaar geleden Alzheimer vastgesteld. Vaak trekt zij zich terug in haar eigen wereld. De meeste contacten en communicaties verlopen dan ook gestoord. Via een meditatieve beweging leerde Chris de gewone beperkte inleving tijdens de communicatie overstijgen vanuit een aangeleerde intuïtieve multi-dimensionele positie, een meerdimensionele ruimte en vorm. Op die manier kunnen we ‘praten’ en ‘voelen’ met de dementerende, of misschien is ‘weten’ wel het beste woord. We zouden het subtiel communiceren kunnen noemen.

Door op deze manier met zijn vrouw te communiceren ontdekte Chris nieuwe facetten van haar innerlijke wereld, nieuwe verhalen ontspinnen zich, worden gehoord en gevoeld en ja – tot de verbazing van Chris – verandert ook doorheen deze subtiele communicatie het gedrag van Lea. Ze sluit zich minder gauw af, is rustiger geworden, slaapt beter ’s nachts en bovenal vertelt Chris dat hij zelf de ervaring heeft van zich op een nieuwe manier met zijn echtgenote te kunnen verbinden.

“Het is een boeiende en verrijkende ervaring geworden omdat ik steeds opnieuw geconfronteerd wordt met de geheel eigen wijze
waarop de ‘ander’ zijn werkelijkheid ervaart. Het is pas in die andere dimensie dat mijn vrouw daarover kan ‘getuigen’, delen met ons en ‘dit subtiel overbrengen.”

Sonny Smet, Dr Jan Raes en Philippe Vandevorst