Het eerste weekend rond het thema 'De dood is niet het einde' heeft op mij een bijzonder indringende werking gehad. De eerste dagen erna was het alsof ik in een vertraagde modus leefde, eigenlijk een beetje 'los van de wereld'.  Er kwam een enorme rust over mij die mij telkens tegelijkertijd een bijzondere kracht gaf tijdens alle vervelende geneeskundige onderzoeken die ik nog heb moeten ondergaan de weken erna. In mijn binnenste resoneren woorden die me aanmoedigden geen weerstand te bieden en mij over te geven aan de flow van het leven en het gebeuren van het moment. Als er af en toe een sprankeltje paniek opkwam, volstond het om in diepe meditatie te gaan om mijn rust te hervinden.

Ik ben je zo dankbaar voor hetgeen je aan zovele mensen geeft en hoop op mijn beurt mensen gelukkig te kunnen maken met mijn kleine inbreng.