Er was eens …
Een goddelijke tweeling, Phrixos en Hellas, kinderen van een onsterfelijke godin Nephele.
Gezeten op de rug van een vliegende ram zijn zij op weg naar de aarde, op zoek naar een veilige plaats voor hen beiden. De nieuwsgierige Hellas buigt zich voorover om de prachtige aarde te zien die onder hen ligt. Omlaag kijkend duizelt ze en valt omlaag in de zee, op de plaats die men sedertdien de Hellespont noemt. Haar tweelingbroer is ontroostbaar als hij, eenmaal geland, zijn tweelingzus niet meer kan terugvinden. De gouden vacht van de ram die hen had vervoerd wordt, uitgesponnen tussen de bomen, opgehangen opdat beiden in herinnering van hun reis elkander alsnog zouden kunnen terug vinden. Dit gouden voertuig, het Gulden Vlies, hangt er nog steeds en vormt het doel van veel, zéér veel zoektochten, door alle tijden heen, voor vele mensen op aarde die op zoek gaan naar hun ontbrekende wederhelft.
Het thema van de scheiding van de menselijke ziel in twee gelijke helften, een Yin en een Yang helft, een vrouwelijk en mannelijk principe is een steeds weerkerend thema in verschillende oude mythologische verhalen. Ook in diverse religieuze tradities word dit principe vermeld. Ik denk hier dan vooral aan het paradijsverhaal waar in een eerste fase de mens nog androgyn is, zonder geslacht, en pas in een tweede fase gesplitst wordt, waarbij de ene helft losgemaakt wordt van de andere tot een Adam en Eva principe, echter nog zonder geslachtelijke kenmerken, vandaar dat het begrip schaamte deze wezens volledig vreemd is. Pas bij het verder verstoffelijken, het incarneren in de stoffelijke wereld, wordt de splitsing volledig en spreken we van een mannelijke en vrouwelijke zielshelft die volledig los van elkaar leven. In de bijbel wordt deze verstoffelijking beschreven als uit het paradijs vallen.
In de esoterische traditie wordt dit gegeven verder uitgewerkt, daarbij voortbouwend op vooral oosterse geschriften. Wij denken hierbij aan de Bagavad Gita en de geschriften van Sri Aurobindo die stellen dat ieder mens eigenlijk een helft is van één ziel die in twee ‘polaire’ helften is gesplist. Deze splitsing gebeurt tijdens de lange indalingsweg van het subtiele energetisch oorsprongsveld naar de grofstoffelijke polaire wereld die wij kennen als ‘onze’ wereld.
Psychologie
In de psychologie is het vooral Jung die het meest heeft geschreven rond het mannelijk en vrouwelijk zielsaspect in de mens. Hij verwijst naar deze principes als het ‘animus en anima’ principe. Het respectievelijk mannelijke en vrouwelijke aspect van de menselijke ziel is in de diepte van het onderbewustzijn verscholen in ieder mens. Bij diepgaande analyse in het onderbewustzijn van zijn patiënten stootte hij steeds weer op een verborgen zielsaspect in deze mensen. Bij mannelijke cliënten ontstond een begrip en een diep besef van een zeer authentieke en eerder ‘vrouwelijk’ aandoende wezens-kern, en bij vrouwen ontstond omgekeerd het bewustzijn van een wezenlijk ‘mannelijk’ deel in het verborgen aspect van hun menselijke ziel. Naarmate zij zich dit bewust werden konden zij de ontdekking van deze diepe ‘tegenkracht’ als een rijkdom gaan ervaren in hun leven.
Dit aspect van het diep in de menselijke psyché verborgen ‘tegendeel’ is door andere vorsers in de psychologie niet zonder slag of stoot overgenomen. Vaak werd de sociale implicatie van dit onbewuste psychologische krachtenspel genegeerd ofwel werd het door onbegrip tot één of andere vorm van seksuele problematiek gereduceerd. Heden ten dage is dit onderbewuste krachtenspel wel veel meer in de openbaarheid gekomen. Steeds meer mensen ervaren onderbouwend aan hun lichamelijke seksuele vorm ook hun complexe psychologische seksuele identiteit en realiseren zich dat dit niet altijd gelijklopend is met hun lichaamsvorm.
Hypnotische regressie
Nu de laatste jaren een sterke toename is van het aantal therapeuten die met hypnose vergaande vormen van regressie realiseren bij hun klanten zien we dit begrip weer opduiken in de literatuur. Men gebruikt hier vaak de term ‘scheidingstrauma van de tweeling’ om de diepe droefenis en hunkering mee te beschrijven die sommige mensen na diepgaande regressie beschrijven als zij bij hun herinnering komen waarbij ze ervaren hun diepe zielsverbinding te verliezen met hun zielsmaatje op het moment dat ze uit de genoeglijkheid van de oertoestand loskomen. In de klassiek georiënteerde hypnotherapie geeft men voor deze ervaringen de verklaring dat sommige mensen wellicht herinneringen meedragen van het feit dat ze in de baarmoeder aanvankelijk behoorden tot een tweeling waarbij in het verder verloop van de zwangerschap de andere foetus zou afgestorven zijn. Dit trauma zou dan het diepe zielsleed en verlangen naar een onvindbare ‘wederhelft’ moeten verklaren.
Het is echter onze ervaring, zowel in privé praktijk als bij multiple groepsregressies dat deze ervaringen van scheiding op zielsniveau zo vaak voorkomen dat naar ons inziens wel degelijk ieder mens, diep in zijn geheugen begraven, herinneringen meedraagt aan de toestand dat hij/ zij nog verenigd is met zijn totale zielsstructuur. Eveneens draagt iedereen de, angstaanjagend pijnlijke, herinnering van het scheiden van deze structuur in twee helften in zich mee.
Het feit of mensen zich al dan niet deze dimensie kunnen herinneren is eerder het gevolg van de scherpte waarmee zij hun innerlijke blik kunnen verdiepen en de mate waarin zij durven stil te staan bij de betekenis van hun ervaringen, dan wel of zij al dan niet tot een biologische tweeling behoorden.
Vanuit het Timotheus project hebben we door deze multiple regressie ervaringen, meditatief inzicht en overleg met diverse studenten en assistenten die hier rond in stilte actief zijn een heel eigen inzicht opgebouwd.
De laatste jaren ziet men een toenemend aantal mensen die doorheen hun persoonlijk innerlijk groeiproces een verdiepingsbeweging maken in hun relationele kwaliteiten. Ze groeien in hun relatievermogen met de mensen uit hun omgeving, tot op het niveau dat ze niet enkel meer kijken naar de ander op het persoonlijkheidsniveau, niet enkel meer op het emotionele of het mentale vlak maar erin slagen vanuit de ziel contact te maken met de andere ziel. Deze mensen herkennen plots, ‘als vanzelf’ en vanuit een magnetische zielsaantrekking één persoon uit de duizenden mensen met wie ze omgaan, die beter dan wie ook op zielsniveau bij hen past.
Met deze persoon contact onderhouden, van welke aard ook, is voor deze mensen dan plots een gebeurtenis van essentieel belang. Een gebeurtenis met diepe vreugdevolle vervulling en die de basis legt voor een versneld innerlijk groeiproces.
Sommigen onder hen herkennen deze persoon in die periode van hun leven dat ze aan partnerkeuze toe zijn en kunnen dan van daar uit hun partnerrelatie opbouwen, sommigen herkennen deze zielsrelatie in de omgang met een affectief zeer nabij familielid, broer of zus, soms met een bijzondere vriend of vriendin.
Bipolaire structuren
Vanuit de energetische beschouwing dat deze mensen, in hun ziels essentie zo complementair zijn, dat zij energetisch gesproken elkander perfect aanvullen verkiezen wij om deze paren van zielshelften te benoemen met de naam ‘bipolaire structuren’ en niet de vaak gebruikte naam ‘tweeling zielen’. De bipool is een term uit de moderne fysica die een magnetische eenheid beschrijft met een plus en een min kant, zoals de twee polen van een magneet, de ene kant is noordpool, de andere kant is zuidpool. Met de term bipool bedoelen we dan ook twee mensen die samen één zielsstructuur vertegenwoordigen. Deze term is uitermate geschikt omdat zij ook het beeld beschrijft van het ‘animus anima principe’. Ik verklaar mij nader: nadat een ziel bij haar indaling vanuit de oerbron, waar geen polarisatie is, indaalt in een wereld die gepolariseerd is, wordt zij door wisselwerking met haar omgeving ook gepolariseerd. Zoals bij magneten ook gebeurt. De twee polen van een magneet polariseren des te sterker naarmate zij dichter bij een andere magneet komen. Men noemt dit fenomeen inductie. Bij nog verdere indaling is het niet meer mogelijk om bij deze sterke polarisatie de eenheid te behouden en splitst de bipolaire eenheid zich in een Yin en een Yang stuk. Elk van deze stukken is echter in zichzelf ook polair, dit wil zeggen heeft een plus en een min pool. Als je een magneet doormidden breekt is het niet zo dat je één noord- en één zuid-magneet overhoudt maar heb je twee magneten met elk een noord- en een zuidpool.
Het tot elkaar aangetrokken worden van twee mensen die tot een bipolaire structuur behoren is dus goed te vergelijken met de aantrekking tussen twee magneten, die elkaar onfeilbaar herkennen in de aantrekkingskracht.
Wanneer ?
Deze herkenning gebeurt echter slechts als deze mensen in een persoonlijk groeiproces erin slagen zich wat te onttrekken aan de dominante roepstem van de persoonlijkheid en in verhoogde transparantie van het ego kunnen contact maken met de wezenlijke trilling van hun ziel, zich als het ware de magnetische aantrekking van het zielsplan in hun leven laten welgevallen.
Als bi-pole zielen elkaar ontmoeten zijn zij in dit opzicht nog niet volgroeid maar hebben ze toch al voldoende vertrouwen in zichzelf gevonden om de bevestiging van hun zelfwaarde gevoel niet meer bij de ander te zoeken maar diep in zichzelf het respect voor hun zielskwaliteit te kunnen ervaren. Daardoor zijn ze in staat om de ander in neutraliteit te ont-moeten waardoor ze er klaar voor zijn de ander op zielsniveau te herkennen.
Als mensen, op een bepaald punt in hun ontwikkeling, elkaar op zielsniveau herkennen is dit omdat ieder mens diep in zichzelf de herinnering van de andere helft in zich meedraagt.
Wat verandert er bij bi-polaire relatie vorming ?
De schaarse literatuur over tweelingzielen en hun onderlinge relaties verhaalt vooral over de vaak diep spirituele en verheven liefdes relaties, meestal resulterend in schitterende liefdesbrieven, inspirerende kunstuitingen en geniale wetenschappelijke prestaties als uiting van het verhoogd inspirerend energieveld waarin deze mensen dan opstijgen als zij hun zielscontact intensifiëren. Er zijn bijna geen beschrijvingen in de literatuur van andere relatie vormen in de bipool relatie dan die tussen liefhebbende partners. Dit is echter voor zéér velen niet de relatievorm waarin zij hun bipool leren kennen.
Zo ken ik persoonlijk zeer veel andere bipool structuren buiten de echtelijke koppel relatie. Bij voorbeeld een bevriend stel mensen die helemaal niet elkaars partner, noch minnaar zijn of welke intieme relatie dan ook met elkaar delen, tenzij die kenmerkende intrigerende vriendschappelijke aantrekking die de ene persoon zo aantrekt in de ander. Ze zijn zeer vaak samen, zijn zeer geïnspireerd als ze samen werken rond een zelfde project en zijn samen zeer sterk in hun vakgebied waarbij ze mensen medisch - energetisch begeleiden. Ze kunnen ook vreselijk ruzie maken met elkaar en praten er nadien over als een zoveelste leerzame ont-bolstering van onopgehelderde karmische spanningen tussen hen beiden. Telkens grijpen ze daarbij naar hun ervaringen en beleving van het zojuist doorleefde conflict. Zodoende gaan ze in een versneld proces van conflict oplossend gedrag, en slagen er zodoende in om een verrassend diep intermenselijk contact uit te bouwen, veel dieper dan menig koppel dat al een mensenleven lang bij elkaar leeft. En dit is vrij logisch als je merkt hoeveel gemeenschappelijke ontmoetingsmomenten de karmisch levensgeschiedenissen van bipolen hebben.
Wat nog ?
Naarmate deze zielsrelatie zich uitbouwt zie je een aantal typische fenomenen optreden in quasi elke bipolaire relatie. Bijna ogenblikkelijk is er een sterke deblokkering van het geheugen op zielsniveau. Dit betekent dat al heel snel gebeurtenissen herinnerd worden die tot in de vroegste jeugd terug gaan en vaak van wezenlijk belang zijn om oude opgelopen trauma’s in de persoonlijkheid te kunnen doorwerken en los te laten. Ook karmisch belangrijke herinneringen uit de eigen voorgeschiedenis of uit de familielijn lijken als vanzelf helder te worden en kunnen vrij gemakkelijk gedeeld worden met de bipolaire helft. Deze fase lokt vaak heel wat relationele spanning uit tijdens deze ontdekkingstocht maar resulteert meestal in een snelle, helende doorleving, van een aantal onopgeloste emotionele kwesties die naderhand als afgehandeld kunnen worden beschouwd.
Een tweede facet dat vaak verrassende proporties aanneemt is het ‘in contact zijn met elkaar’. Veel mensen die een diepe relatie hebben met elkaar kunnen goed invoelen waar de ander mee bezig is, hoe het met hem gaat, of hij/ zij het goed stelt enz. Maar eenmaal de relatie met de bipolaire helft zich ontwikkelt gaat dit fenomeen zeer sterk toenemen. In die mate dat dit resulteert in een vanzelfsprekende aanwezigheid van de energie van de ander, een toegenomen gemak in het contact maken met de energie van “het grotere geheel”. En dit in de meest brede zin van het woord.
Een derde merkwaardige evolutie die snel zichtbaar wordt is het feit dat mensen die een bipolaire verbinding aangaan en uitbouwen zelf heel snel in staat zijn om andere bipolaire relaties te herkennen of aan te wijzen voor hen die op dat vlak nog aan het zoeken zijn.
Of anders gesteld zou je kunnen stellen dat in de relationele omgeving van bipolaire paren een morfisch veld hangt dat het voor andere personen, op zoek naar hun bipolaire helft, erg makkelijk maakt om die te herkennen.
Groepszielen
Dit brengt ons bij een ruimer aspect van bipolariteit, namelijk het groepsziel niveau.
Een aantal menselijke zielen samen, vormt wat men noemt een zielegroep. Deze groep is vaak gevormd rond een gemeenschappelijke taak in de stof. Ziele groepen zijn vaak grote groepen die tot vele duizenden zielen kunnen omvatten. Naarmate die groep zich opsplitst in steeds specifiekere taakgroepen worden de zielegroepen kleiner en de onderlinge banden tussen de zielen van een groepje hechter. De laatste fase van de indaling in groep gebeurt in een zielegroep die zich schikt in een 5 structuur, vanwege het feit dat onze energetische wereld zich organiseert in 5 in elkaar overlopende energievormen (hout, vuur, aarde, metaal en water) en dat de passage doorheen de etherische energielaag het noodzakelijk maakt dat ook de menselijke ziel deze 5 energievormen moet ervaren.
De zielegroep waartoe je behoorde juist voor de menselijke ziel zich losmaakt uit zijn groepsverband en helemaal zelfstandig wordt is in zo een sterk zielsverband, dat zo intiem is dat het met “tweelingziel” beschreven wordt. Je hebt dus meerdere “tweelingzielen” vaak een 5- tot 10- tal, alhoewel daar geen vaste regel voor is.
Het feit dat mensen hun bipolaire relatievormen gaan uitdiepen leid er onvermijdelijk toe dat zij ook hun verbindingen met hun zielegroep gaan herkennen. Dit resulteert in het ontwikkelen en uitdiepen van een aantal hechte intermenselijke relaties die na verloop van tijd uitmonden in het prettige feit dat de leden van zo’n groep er na verloop van een zekere periode in slagen om meer en meer voeling te krijgen met hun werkelijke zielstaak op aarde. Vaak zijn dat zeer eenvoudige maar steeds zeer wezenlijke taken zoals ‘dienen, kunst, ordenen, geven, verhelderen, opleiden etc.’
Hinderpalen en moeilijkheden ?
De meest wezenlijke beschrijving in een bipolaire ontmoeting ligt in het hervinden van de verbinding, niet alleen op menselijk niveau maar tot op het zielsniveau. De ontdekking van deze verbinding impliceert automatisch dat ook de pijn van de scheiding in zijn scherpste aspecten herinnerd, doorleefd en verwerkt moet worden.
Zeer vaak is één van de grootste hinderpalen dan ook de diepe angst waar mensen mee worstelen die in een bipolaire zielsontmoeting gaan. Deze angst is vaak zeer intens, en lokt een overgevoeligheid uit voor overigens vrij banale gebeurtenissen waarbij het contact verbroken wordt met de bipolaire persoon of met anderen die u genegen zijn. Soms zie je mensen, juist omwille van het feit dat een ontmoeting met hun bipolaire helft zoveel herinneringen en ervaringen van diepe angst en pijn veroorzaakt, deze ontmoetingen uit de weg gaan.
Gelukkig minder frequent zie je juist hierdoor extreme conflicten ontstaan tussen mensen die eigenlijk een bipolaire verbinding hebben. Ze stellen intuïtief alles in het werk om niet moeten in die diepe verbinding te gaan, om niet de herinnering van de scheiding op zielsniveau te moeten ervaren.
Een ander aspect van moeilijkheden bij bipool relaties is dat bij momenten van spanning of conflict tussen deze mensen dit meestal resulteert in een veel sterker doorvoelde pijn dan zij voorheen gewoon waren te voelen bij conflicten. Dit noodzaakt hen om hun conflicten snel aan te pakken, uit te praten en bij te leggen of anders is de relatie echt te pijnlijk. Daar waar een conflict voorheen enkel de persoonlijkheid raakt wordt nu de zielsessentie geraakt, wat veel wezenlijker doorleefd wordt.
De bipool in jezelf ontdekken
Het doel van de bipolaire splitsing ligt er in om de ziel de mogelijkheid te geven zich als fundamenteel androgyne structuur toch in perfect evenwicht te kunnen manifesteren in een materiële wereld die gepolariseerd is, ervan te genieten, te leren, en deze polariteit volledig geassimileerd terug te voeren naar de zielsbron tot grotere aanrijking van het geheel.
Dit wil zeggen dat bij het proces van progressieve ontdekking en uitbouw van de bipolaire relatie het waarderen van zowel de Yin als de Yang facetten van de zielsontplooiing centraal staat. Dit is niet evident omdat wij leven in een cultuur waar het vrouwelijke aspect sinds eeuwen zwaar ondergewaardeerd wordt en waar de mannelijke aspecten evenzeer sinds eeuwen overmatig benadrukt worden. (in ander culturen ligt het soms net andersom)
De uitdaging om de andere ontwikkeling volledig naar waarde te eren, te waarderen en als precies even waardevol te achten als je eigen ontwikkeling is hier dan ook groot.
Evenzeer is het een uitdaging dit ondergewaardeerde energiedeel in je eigen persoonlijkheidsstructuur op te sporen en in het licht van je aandacht te plaatsen.
Het is slechts bij een volledige waardering en ontplooiing van de innerlijke mannelijke en vrouwelijke aspecten dat de nodige ontplooi op zielsniveau kan gevonden worden.
En ik dan, ik ken mijn bipool niet ?
In het proces van het progressief leren waarderen van je bipolaire helft is het belangrijk je innerlijke man, en je innerlijke vrouw helemaal te ont-moeten en te waarderen. Er is geen enkele relatie beter geschikt om dit verdiepingswerk te beleven dan met je huidige partner.
Meestal is je partner hiervoor veel beter geschikt dan je eigen bipool omdat de ont-bolstering met je partner in een veel rustiger tempo en met minder energetische pijn gepaard gaat, terwijl je wel hetzelfde groeiwerk verricht voor je persoonlijke en relationele diepte. Niemand lijkt beter op jouw bipool dan je eigen partner !!! Wil je de bipolaire dimensie in je leven ontplooien stap dan in een ontdekkingstocht naar de vergeten zielshelft in je eigen wezen en bij je partner. Dit proces voert je automatisch naar een diep en wezenlijk contact met je bipolaire helft. Ook al ontmoet je die van je hele leven niet, is die aan het ander eind van de wereld, met iets totaal anders bezig, of zelfs helemaal niet in de stof op dit moment.
Veel mensen zijn diep in hun binnenste bang dat, mochten ze hun bipolaire helft ontmoeten, zij ogenblikkelijk hun huidige relatie in de steek zouden laten. Niets is echter minder waar. Bij de persoonlijkheidsontwikkeling die aan de ontmoeting van de bipool vooraf gaat, groeit ook het besef dat een bipolaire relatie ontwikkelen vooral een energetisch verzelfstandigingsproces is, waar partnerschap en relatievorming een niet essentieel deel van kan zijn. Dit betekent dan ook dat dé ideale partner voor jouw ontwikkeling naar de ontmoeting met je bipolaire ziel je huidige partner is. Met deze partner als spiegel kan je perfect werken aan de ontdekking en opwaardering van je eigen onontgonnen bipolaire helft in jezelf. Wellicht kom je er dan na verloop van tijd achter dat, wat je misschien al jaren wist maar nog nooit durfde onder ogen te zien, je partner je eigen bi-pool is ?
Dr. Jan Raes
Psychiater-bedrijfscoach
De Kluizerij Vitaliteitcentrum
November 2021