Klopt het echt dat slechts 50% van de mensen beschikken over een DNA waarmee ze gelukkig geboren worden? Dat we niet allemaal met dezelfde rugzak aan de startlijn staan lijkt me duidelijk, maar meer dan 30 jaar vormingswerk hebben me ondertussen geleerd dat er andere factoren meespelen om gelukkig te worden.
Hetzelfde onderzoek dat CM (Christelijke mutualiteit) een paar maanden geleden publiceerde in haar tijdschrift vertelt verder dat 10% wordt bepaald door je levensomstandigheden. Kortom pech of geluk in je leven. Voor de overige 40% kan je zelf je geluk een stevige boost geven door je gedrag en manier van denken, je basislevenshouding te veranderen.
Mijn diepe overtuiging na 30 jaar vormingswerk is dat ieder van ons zijn weg naar geluk kan vinden. Het vraagt wel engagement, volharding, verantwoordelijkheid opnemen voor je eigen leven maar het is veel bereikbaarder dan de CM enquête ons doet geloven. Probleem is dat we op school of zelfs thuis niet altijd geleerd hebben hoe je dat moet doen.
Hoe komt het toch dat een mama die een paar maanden geleden haar kind verloor mij na een Sit-in avond vorige week toevertrouwde dat ze nu het leven veel dieper en betekenisvoller ervaart dan voorheen. ‘Ik mag zelfs spreken van een nieuw soort van gelukkig worden’ vertrouwde ze me toe. ‘Dat geluk, ondanks het diepe gemis, ervaar ik nu steeds meer in een sit-in avond zoals hier’ gaf ze toe.
De vraag die me zelf sinds 25 jaar bezig bezighoudt, is of er een weg bestaat die ons basisinstrumenten aanbiedt om ‘authentiek geluk’ 24 uur op 24 te beleven. Moeten we wachten tot zo’n ervaring ons al dan niet toevallig overkomt, maar beschikken we zelf over de hulpbronnen om de ervaring op te roepen en stabiel, tastbaar aanwezig te houden? Hoe zou de beleving van dit bewustzijn dan mijn dagelijks leven nog meer kleuren en richting geven? Hoe kan dit bewustzijn mij ondersteunen om de dagelijkse uitdagingen in mijn leven beter en creatiever aan te gaan? En kan mijn gezondheid en welbevinden hierdoor verbeteren?
De ervaringen van de laatste maanden voelen als bijzonder hoopvol aan. In februari van dit jaar organiseerden we voor het eerst een stilte weekend waarin we samen naar antwoorden zochten of nog meer: ervaringen hadden die meteen een weg opende voor de vele weken die zouden volgen. Samen met een 30tal cursisten begonnen we aan een webinar traject dat meer dan twee maanden zou duren. Sindsdien ervaar ik mezelf in een stroomversnelling. Nieuwe intense ervaringen volgen elkaar in snel tempo op. Ik moet toegeven dat het gebeuren een opmerkelijk verdiepingsproces in mezelf op gang gebracht heeft.
Wat als ik je zou zeggen dat je misschien maar de helft van je leven leeft? Wat als ik zou zeggen dat je, door je bewust te worden van iets wat je al hebt, je jouw levenservaring onmetelijk zou kunnen verrijken? Wat als ik je dan zou vertellen dat je vandaag de dag 100 procent van je leven zou kunnen gaan leiden? Zou je geïnteresseerd zijn?
Collectief en individueel hebben we telkens opnieuw geleerd om ons heil en ons geluk te zoeken in dingen buiten onszelf, ergens daar in een verre toekomst of een verleden. De wereld buiten ons belooft ons geluk en de bevrediging van onze behoeften. Als ik een mooie wagen heb, een toffe relatie, genoeg geld verdien dan pas zal ik gelukkig zijn. We nemen genoegen met de hoop op blijvend geluk, dat altijd net buiten ons bereik lijkt te liggen. Het geluk dat we weten te grijpen is vluchtig en laat ons verlangen naar meer. Geluk in al zijn verschijningsvormen, in relaties, seks, geld en diens meer, is een spook van de werkelijkheid. Eenmaal bereikt, heeft het geen inhoud, geen blijvende waarde om ons te geven waar we echt naar verlangen.
Het mag duidelijk zijn dat we zo een uitermate hectische wereld om ons heen hebben gecreëerd. We worden gedreven door een onverzadigbare behoefte om alle `leegte' in onszelf op te vullen met de nieuwe god die kennis heet. We denken dat als wij alles weten over iets, we het dan ook kunnen beheersen. En als we iets kunnen beheersen dan kunnen we het gebruiken om meer kennis te vergaren om alles onder controle te houden, of onszelf te kunnen beschermen tegen van alles dat weleens schadelijk zou kunnen zijn, reële of ingebeelde bedreigingen.
Het antwoord komt niet van buitenaf, maar van binnenuit, daar in de essentie van wie we zijn, op de plek waar vrede en harmonie permanent zijn. Het heeft iets mystieks en tegelijk alledaags, subtiel en tegelijk overweldigend. Het wacht daar op ons en is beschikbaar voor iedere mens, ook voor jou, slechts een hartslag weg. Je innerlijke en onbegrensde essentie wordt dan de onwankelbare basis waarop je een dynamische, vervullende en overvloedig bestaan kan aanvatten, ongeacht hoe chaotisch of ongemakkelijk het leven soms kan zijn of worden.
Jef die het eerste weekend volgde, schreef me hoe hij zich voelde voor hij eraan begon: “Ik had het gevoel dat er niet genoeg tijd was om mijn doelen te bereiken, zodat ik eindelijk gelukkig kon zijn. Af en toe kwam het geluk me bezoeken. Tijden van geluk draaiden om een gebeurtenis zoals het kopen van een nieuwe auto of een beetje extra geld. Toen het geluk wel binnenviel, was het echter nooit lang geleden. Ik zou een paar uur of een paar dagen gelukkig zijn, en dan zou het weken of maanden duren voordat het weer opdook. Het werd zo dat ik niet eens kon genieten van geluk toen ik het had, omdat ik altijd bang was om het te verliezen. Mijn leven was een eenvoudige weerspiegeling van de gebroken waanzin die we als normaal leven zijn gaan accepteren.” Jef vervolgt: “Nu het ik het begrepen: Geluk groeit van binnenuit, ik ben gestopt met dat geluk buiten mezelf te zoeken ben mijn leven stevig aan het herordenen. Het geeft me nieuwe inspiratie en levensmoed. Zelfs mijn partner vertelde we gisteren avond dat ze vond ik ik erg veranderd ben – ten goede ha ha.”
Anderen getuigden eveneens na het weekend van februari. “Ik wil jullie bedanken voor een weekend waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Ik vond het gewoon fantastisch. Er is nog maar eens een heel nieuwe wereld voor mij opengegaan en ik ben van plan om daar zeer actief mee aan de slag te gaan.”
R
“Het valt me helemaal niet moeilijk om de oefeningen frequent te doen in de loop van de dag, het wordt zowat een gewoonte. Ik wissel de drie methoden voortdurend af en dat gaat eigenlijk vlot. Ik voel me nog steeds super, veel rustiger en meer zelfzeker. Bedankt dat je me dit hebt leren kennen.”
A.
“Ik heb erg genoten van het weekend: de stilte, de zachte mensen om mij heen, de schoonheid van de omgeving, het lekkere eten. Het voelde als even ontsnappen uit de dagelijkse sleur.
Het weekend bracht mij rust en inzichten. De meditatieve oefeningen zijn inspirerend. Stil staan, focus op jezelf brengen, … Hoewel het onmisbaar is, lijkt het een luxe tegenwoordig. Stilte brengt een innerlijke gelukzaligheid en een besef dat dit noodzakelijk is voor een gelukkig leven.”
M.
“Ik ben oprecht blij dat ik het weekend volgde. Het bracht innerlijke verrijking, groei. Ik nam energie mee naar huis, rust in mijn hart en in mijn hoofd, mildheid naar mezelf. En dat is al heel wat.
Ik voel ook zin en inspiratie om weer creatief aan de slag. Lentefris. Ik ben benieuwd wat het me nog brengt.”
J.
“De technieken om met emoties om te gaan, die te verzachten en laten ‘versmelten’ vond ik ook heel nuttig. Ik heb ze al volop toegepast sinds ik thuis ben.
Het is bij momenten heerlijk in meditatie, en als ik de supramentale healing op mezelf toepas; dan valt er heel veel op zijn plaats op een zachte, rustige manier.”
B.
“Wat ik vooral ook nog meeneem van het weekend is het belang van wachten en vertragen. En kunnen leven met niet-weten, voelen dat het nog niet het juiste moment is om iets te beslissen of zelfs nog maar een afspraak met iemand te maken of een antwoord te geven op een gestelde vraag. Leren ‘verwijlen’ in die leegte, ook met hangende vragen en nog niet genomen actie, omdat dit het juiste moment nog niet is. Dat is een van de meest helende inzichten en ontdekkingen voor mij.”
M.
Is jouw nieuwsgierigheid geraakt om deze nieuwe inzichten te ervaren?
Eind augustus willen we voor een tweede keer met een groep van mensen drie dagen in stilte in De Kluizerij in Affligem doorbrengen. We willen je dan laten ervaren hoe je vanuit ‘Supramentaal Bewustzijn’ je zelfhelend vermogen activeert om zo je vitaliteit en gezondheid duidelijk te verbeteren. We willen je vooral leren hoe je op een nieuwe manier jouw verlangens en dromen kan waarmaken en hoe dat supramentale bewustzijn voortaan je leven diepgaand anders kan kleuren.
Zijn drie dagen ineens teveel? In Gent kan je op 19 en 21 aug. tijdens twee avonden een korte versie meemaken.
Ja, Authentiek gelukkig zijn kan je leren!