Wat gebeurt er als we ‘sterven’?

Die vraag hebben we ons binnen Timotheus al meer dan 25 jaar gesteld. Maar wat zegt wetenschappelijk onderzoek hierrond? Onderzoek naar bijna-doodervaringen suggereert dat het bewustzijn niet afhankelijk is van onze biologie, aangezien mensen die bijna dood zijn of zelfs al dood verklaard zijn en daarna weer tot leven komen, en die vervolgens verhalen vertellen en details beschreven over hun omgeving die ze op dat moment niet hadden kunnen waarnemen als ze niet ‘buiten’ hun lichaam waren getreden. Deze informatie werd voorgelegd aan de Verenigde Naties; je kunt er meer over lezen en de volledige videopresentatie bekijken. 
https://www.collective-evolution.com/2016/10/13/beyond-space-time-quantum-theory-suggests-consciousness-moves-on-after-death/ 

Bestaat er bewustzijn buiten het lichaam? 

Is biologie nodig om bewustzijn te doen leven? Een onderzoek van de Universiteit van Milaan een paar jaar geleden voegde het volgende toe aan dit mysterie. De wetenschappers ontdekten dat er een zeer hoge prevalentie bestaat van mensen die berichten kregen van hun overleden dierbaren, zowel gesproken als visueel. Dit onderzoek labelde dit echter als ‘hallucinante verwerkingservaringen’ en de onderzoekers leken niet open te staan voor het idee dat deze ervaringen echt zouden kunnen zijn. Uit hun werk leerden ze dat 30 tot 60 procent van de mensen dit soort ervaring hebben, ten minste, onder de weduwnaars/weduwen. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in het Journal of Affective Disorders. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26254619)

Jacqueline Hayes, academicus aan de University of Roehampton, heeft dit fenomeen jarenlang onderzocht. Ze heeft mensen geïnterviewd uit heel het Verenigd Koninkrijk, die allemaal partners, ouders, kinderen, broers of zussen en vrienden hebben verloren. Ze vertelde aan de Daily Mail: “Mensen hebben het over visies, stemmen, tast, geur en iets dat we een gevoel van aanwezigheid noemen, dat niet specifiek gekoppeld is aan de vijf zintuigen. Ik heb gezien dat deze ervaringen soms helend en transformerend zijn, bijvoorbeeld als je je dierbare hoort verontschuldigen voor iets dat is gebeurd – en soms legde het juist op een pijnlijke manier de nadruk op het verlies en het rouwen.”

Dit verslag komt overeen met onderzoek van de University of Southampton, dat suggereerde dat er wellicht iets bestaat als leven na de dood. Dat onderzoek dat in 2014 werd gepubliceerd, vond bewijs dat bewustzijn nog minutenlang kan voortduren nadat iemand klinisch dood is verklaard, iets dat voorheen voor onmogelijk werd gehouden.
(https://www.telegraph.co.uk/science/2016/03/12/first-hint-of-life-after-death-in-biggest-ever-scientific-study/ )

Mediumschap

In de laatste paar jaar wordt wetenschappelijk onderzoek naar mediumschap weer steeds populairder. Dit kan zijn doordat recent onderzoek heeft bevestigd dat mediumschap niet verwant is met conventionele dissociatieve ervaringen, psychoses, disfunctie, pathologie of een overactieve fantasie. Sterker nog, een groot percentage van mediums zijn juist zeer intelligente individuen. Dit fragment komt van een team van wetenschappers, waaronder wetenschappers van het Institute of Noetic Sciences (IONS), uit hun allereerste artikel over mediumschap in het vakblad Frontiers in Psychology in 2013. (https://www.karger.com/Article/Pdf/96365)

Paul Mills van de University of California, Julie Beischel en Mark Boccuzzi van het Windbridge Institute, en Arnaud Delorme, Dean Radin en Leena Michel van het IONS werkten samen om een onderzoek te ontwerpen en uit te voeren dat psychometrische en elektrofysiologische gegevens verzamelde van zes individuen. Alle participanten gaven accurate informatie over overleden individuen onder dubbelblinde omstandigheden, en deden dit weer tijdens dit onderzoek. Correlaties tussen de nauwkeurigheid van de beweringen van de mediums en hun elektrische breinactiviteit werden bestudeerd, en het verschil in breinactiviteit werd bekeken wanneer ze bewust vier subjectieve staten opriepen: perceptie, herinneren, verzinnen en communicatie.
Iedere deelnemer legde twee taken af met hun ogen gesloten. Bij de eerste taak werd de deelnemer alleen de voornaam van een overleden persoon verteld. Daarna moesten ze 25 vragen over ze beantwoorden. Na elke vraag werd de deelnemer gevraagd om in stilte informatie waar te nemen die relevant was voor de vraag voor 20 seconden en om vervolgens verbaal te antwoorden. Ieder antwoord werd opgenomen en toen beoordeeld op nauwkeurigheid door mensen die de overledenen kenden. Van de 4 mediums was de nauwkeurigheid van 3 significant hoger dan toeval. De correlatie tussen nauwkeurigheid en breinactiviteit tijdens die 20 seconden van vermeende communicatie met de overledene was uitstekend. Onderzoekers ontdekten dat breinactiviteit tijdens de 20 seconden van stille mediumschapscommunicatie significant was in de frontale thetagolven van een deelnemer. Deze resultaten (en wetenschappers) geven hiermee geen definitief bewijs van mentale communicatie met overledenen, maar de nauwkeurigheid in de taken en de unieke gemeten breinactiviteit tijdens de tweede taak vragen in ieder geval om verder wetenschappelijk onderzoek naar dit te weinig onderzochte fenomeen.

Het idee dat bewustzijn bestaat voorbij de fysieke wereld wordt nog steeds begroet met harde kritiek, maar met al dat interessante bewijs hoort dat niet zo te zijn. Het zou juist met een open blik nader onderzocht moeten worden. Helaas blijft het waar dat hoe sterk en plausibel het bewijs voor iets ook is, het vaak alleen maar tegen weerstand en bespotting op botst als het onze gangbare kennis verstoort. Talloze ‘gewone’ mensen hebben ervaringen gehad die suggereren dat hun dierbaren niet echt ‘weg’ zijn, maar simpelweg op een andere plek zijn; waarom nemen we dan aan dat dit slechts hallucinaties zijn? Waarom springen we meteen naar die conclusie en hebben we geen aandacht voor het idee dat er misschien echt een soort leven na de dood is, ook al is het ons nog niet gelukt dat volledig te begrijpen?

Bij Timotheus

Sinds 1990 is ook binnen het Timotheus Project en de onderzoeksgroep ‘Ster’ heel wat onderzoek en verdieping verricht rond dit thema. Sinds 1991 verzorgen we ieder jaar twee weekends rond het thema: de dood is niet het einde en stervensbegeleiding over de dood heen. Heet eerste weekend gaat door op 2 en 3 november. Er zijn nog slechts enkele plaatsen vrij. Wil je nog meedoen, schrijf dan snel in.

Daarnaast lopen de lichtcirkels in Antwerpen en Gent waarin overledenen worden herdacht ook vanuit dit gedachtegoed.